W służbie piękna i pokoju

źródło: FPG/Getty Images

Albert Schweitzer (1875–1965) trzyma dwoje noworodków urodzonych w szpitalu w Lambarene we Francuskiej Afryce Równikowej. Szpital ten założył w latach 50. XX wieku

Uważał się przede wszystkim za chrześcijanina. A to w jego rozumieniu oznaczało konieczność nieustannego niesienia pomocy słabszym, biedniejszym i błądzącym.

Kim był laureat Pokojowej Nagrody Nobla z 1952 roku? Przede wszystkim człowiekiem, który całe życie kierował się ewangelicznym przesłaniem miłości. Nie uważał się ani za Niemca, ani za Francuza. Choć większość rozpraw teologicznych napisał w języku niemieckim, chciał mieszkać we Francji. Najbezpieczniej jest zatem nazwać Alberta Schweitzera niemiecko-francuskim teologiem, lekarzem społecznikiem, filozofem i muzykiem o światowej sławie.

Człowiek wielu talentów

Albert Schweitzer przyszedł na świat 14 stycznia 1875 r. w Kayserberg, małej wiosce w Górnej Alzacji w Niemczech (obecnie departament Haut-Rhin we Francji), w luterańskiej rodzinie pastora Louisa Schweitzera i jego żony Adele z domu Schillinger. Matka Alberta była córką protestanckiego pastora z Muhlbach. Od 1871 r. rejon ten należał do Niemiec, a więc cała rodzina Schweitzerów miała obywatelstwo niemieckie. Po klęsce Niemiec w 1918 r. obszar ten został włączony do Republiki Francuskiej. Kiedy Albert miał sześć miesięcy, rodzina Schweitzerów przeniosła się do Gunsbach, innej alzackiej wioski. Tamtejszy średniowieczny kościół parafialny był dzielony przez dwie społeczności: katolicką i luterańską. W każdą niedzielę o różnych porach modlili się tam katolicy i protestanci. To właśnie wtedy młody Albert mógł nauczyć się życia w prawdziwie ekumenicznej społeczności...